05/06 Mezmurlar 31-33
[tr] Mezmurlar 31-33
31:1 Ya RAB, sana sığınıyorum.
Utandırma beni hiçbir zaman!
Adaletinle kurtar beni!
2 Kulak ver bana,
Çabuk yetiş, kurtar beni;
Bir kaya ol bana sığınmam için,
Güçlü bir kale ol kurtulmam için!
3 Madem kayam ve kalem sensin,
Öncülük et, yol göster bana
Kendi adın uğruna.
4 Bana kurdukları tuzaktan uzak tut beni,
Çünkü sığınağım sensin.
5 Ruhumu ellerine bırakıyorum,
Ya RAB, sadık Tanrı, kurtar beni.
6 Değersiz putlara bel bağlayanlardan tiksinirim,
RABbe güvenirim ben.
7 Sadakatinden ötürü sevinip coşacağım,
Çünkü düşkün halimi görüyor,
Çektiğim sıkıntıları biliyorsun,
8 Beni düşman eline düşürmedin,
Bastığım yerleri genişlettin.
9 Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım,
Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.
10 Ömrüm acıyla,
Yıllarım iniltiyle tükeniyor,
Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor,
Kemiklerim eriyor.
11 Düşmanlarım yüzünden rezil oldum,
Özellikle komşularıma.
Tanıdıklarıma dehşet salar oldum;
Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.
12 Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum,
Kırılmış bir çömleğe döndüm.
13 Birçoğunun fısıldaştığını duyuyorum,
Her yer dehşet içinde,
Bana karşı anlaştılar,
Canımı almak için düzen kurdular.
14 Ama ben sana güveniyorum, ya RAB,
‹‹Tanrım sensin!›› diyorum.
15 Hayatım senin elinde,
Kurtar beni düşmanlarımın pençesinden,
Ardıma düşenlerden.
16 Yüzün kulunu aydınlatsın,
Sevgi göster, kurtar beni!
17 Utandırma beni, ya RAB, sana sesleniyorum;
Kötüler utansın, ölüler diyarında sesleri kesilsin.
18 Sussun o yalancı dudaklar;
Doğru insana karşı
Gururla, tepeden bakarak,
Küçümseyerek konuşan dudaklar.
19 İyiliğin ne büyüktür, ya RAB,
Onu senden korkanlar için saklarsın,
Herkesin gözü önünde,
Sana sığınanlara iyi davranırsın.
20 İnsanların düzenlerine karşı,
Koruyucu huzurunla üzerlerine kanat gerersin;
Saldırgan dillere karşı
Onları çardağında gizlersin.
21 RABbe övgüler olsun,
Kuşatılmış bir kentte
Sevgisini bana harika biçimde gösterdi.
22 Telaş içinde demiştim ki,
‹‹Huzurundan atıldım!››
Ama yardıma çağırınca seni,
Yalvarışımı işittin.
23 RABbi sevin, ey Onun sadık kulları!
RAB kendisine bağlı olanları korur,
Büyüklenenlerin ise tümüyle hakkından gelir.
24 Ey RAB'be umut bağlayanlar,
Güçlü ve yürekli olun!
32:1 Ne mutlu isyanı bağışlanan,
Günahı örtülen insana! edebiyat terimi. ‹‹Didaktik şiir›› anlamına gelebilir.
2 Suçu RAB tarafından sayılmayan,
Ruhunda hile bulunmayan insana ne mutlu!
3 Sustuğum sürece
Kemiklerim eridi,
Gün boyu inlemekten.
4 Çünkü gece gündüz
Elin üzerimde ağırlaştı.
Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi. |iSela
5 Günahımı açıkladım sana,
Suçumu gizlemedim.
‹‹RABbe isyanımı itiraf edeceğim›› deyince,
Günahımı, suçumu bağışladın. |iSela
6 Bu nedenle her sadık kulun
Ulaşılır olduğun zaman sana dua etsin.
Engin sular taşsa bile ona erişemez.
7 Sığınağım sensin,
Beni sıkıntıdan korur,
Çevremi kurtuluş ilahileriyle kuşatırsın. |iSela
8 Eğiteceğim seni, gideceğin yolu göstereceğim,
Öğüt vereceğim sana,
Gözüm sendedir.
9 At ya da katır gibi anlayışsız olmayın;
Onları idare etmek için gem ve dizgin gerekir,
Yoksa sana yaklaşmazlar.
10 Kötülerin acısı çoktur,
Ama RABbe güvenenleri Onun sevgisi kuşatır.
11 Ey doğru insanlar, sevinç kaynağınız RAB olsun, coşun;
Ey yüreği temiz olanlar,
Hepiniz sevinç çığlıkları atın!
33:1 Ey doğru insanlar, RABbe sevinçle haykırın!
Dürüstlere Onu övmek yaraşır.
2 Lir çalarak RABbe şükredin,
On telli çenk eşliğinde Onu ilahilerle övün.
3 Ona yeni bir ezgi söyleyin,
Sevinç çığlıklarıyla sazınızı konuşturun.
4 Çünkü RABbin sözü doğrudur,
Her işi sadakatle yapar.
5 Doğruluğu, adaleti sever,
RABbin sevgisi yeryüzünü doldurur.
6 Gökler RABbin sözüyle,
Gök cisimleri ağzından çıkan solukla yaratıldı.
7 Deniz sularını bir araya toplar,
Engin suları ambarlara depolar.
8 Bütün yeryüzü RABden korksun,
Dünyada yaşayan herkes Ona saygı duysun.
9 Çünkü O söyleyince, her şey var oldu;
O buyurunca, her şey belirdi.
10 RAB ulusların planlarını bozar,
Halkların tasarılarını boşa çıkarır.
11 Ama RABbin planları sonsuza dek sürer,
Yüreğindeki tasarılar kuşaklar boyunca değişmez.
12 Ne mutlu Tanrısı RAB olan ulusa,
Kendisi için seçtiği halka!
13 RAB göklerden bakar,
Bütün insanları görür.
14 Oturduğu yerden,
Yeryüzünde yaşayan herkesi gözler.
15 Herkesin yüreğini yaratan,
Yaptıkları her şeyi tartan Odur.
16 Ne büyük ordularıyla zafer kazanan kral var,
Ne de büyük gücüyle kurtulan yiğit.
17 Zafer için at boş bir umuttur,
Büyük gücüne karşın kimseyi kurtaramaz.
18 Ama RABbin gözü kendisinden korkanların,
Sevgisine umut bağlayanların üzerindedir;
19 Böylece onları ölümden kurtarır,
Kıtlıkta yaşamalarını sağlar.
20 Umudumuz RABdedir,
Yardımcımız, kalkanımız Odur.
21 Onda sevinç bulur yüreğimiz,
Çünkü Onun kutsal adına güveniriz.
22 Madem umudumuz sende,
Sevgin üzerimizde olsun, ya RAB!
